نکاتی برای نگهداری و مراقبت از بیماران ICU- فرق آی سی یو با کما
آی سی یو!
واژه‌ی دلهره آور که تداعی وضعیت بحرانی بیمار و متاثرکننده است. وضعیت پرتنشی که برای خانواده و دوستان بیمار بستری شده در بخش مراقبت‌های ویژه وجود دارد چندان بهتر از وضعیت بیمار نیست. ارتباط موثر با بیمار بخشی از فرایند بهبود او را رقم خواهد زد. برانکارد با آرزوی سلامتی و بهبود هر چه زودتر تمام بیماران بخش مراقبت‌های ویژه، با تشریح فرق ای سی یو با کما ، به نکاتی پرداخته است که دانستن آن برای نزدیکان و همراهان بیماران بستری در آی سی یو، لازم است. در ادامه همراه ما باشید:
فرق ای سی یو با کما : آی‌سی‌یو یا همان بخش مراقبت‌های ویژه (Intensive Care Unit = icu) بیمارستان، برای بستری شدن بیماران با شرایط بحرانی است. این شرایط بحرانی می‌تواند ناشی وضعیت بیمار پس از عمل جراحی یا وضعیت او در ابتدای پذیرش باشد. همچنین در شرایطی که هشیاری بیمار پایین بیاید و اصطلاحا بیمار در کما باشد، تا بازگشت به شرایط عادی هشیاری در icu بستری خواهد بود.
وضعیت نباتی یکی از اختلالات سطح هوشیاری است که بیمار در این شرایط بیدار بوده اما فاقد آگاهی از خود و محیط و واکنش نشان دادن است.
داﺷﺘﻦ ﻳﻚ ﻋﻀﻮ ﻧﺒﺎﺗﻲ در ﺧﺎﻧﻮاده ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻋﺎﻃﻔﻲ ﭘﻴﭽﻴﺪه اي ﺑﻮده و ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ آن از ﺟﻬﺎت ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ دﺷﻮار اﺳﺖ ﻳﻜﻲ از این شرایط دشوار ناشی از وضعیت متناقض بیمار است ﻛﻪ در آن ﻓﺮد ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪﺷﺎن ﻫﻢ ﺣﺎﺿﺮ و ﻫﻢ ﻏﺎﻳﺐ ﻳﺎ ﺑﻪ ﻋﺒﺎرﺗﻲ ﻫﻢ زﻧﺪه و ﻫﻢ ﻣﺮده اﺳﺖ.
در این وضعیت رابطه‌ی همراهان بیمار با او بسیار تاثیرگذار است. درواقع کوچکترین حرف شما را می شنود.
نکاتی برای نزدیکان و همراهان بیمار بستری در ICU
آرام و شمرده و با استفاده از جملات کوتاه و مثبت، حرف بزنید. خیلی‌ها به اشتباه فکر می‌کنند چون بیمار بستری در آی‌سی‌یو با دستگاه ونتیلاتور نفس می‌کشد پس صدا را نمی‌شنود، نگران نباشید آنها می‌توانند صدای شما را بشنوند.
شرایط سخت و ناراحتی – که بیمار بستری در آی‌سی‌یو ممکن است در حال تحمل آن باشد – درک کنید و بدان اشاره نمایید. مثلا به او بگویید:” تو الان آی‌سی‌یو بستری شدی و این لوله که در دهان‌ات گذاشته‌اند برای اینه که راحت‌تر نفس بکشی. این موقتی یه و نگرانی نداره. پرستار گفته که یه دارو هم بهت می‌دن که راحت تر باشی تا مشکل حل بشه. آروم باش، وضعیت‌ات نسبت به روز اول بهتر شده و داری بهتر می‌شی.”
از دست ندهید:نگهداری از بیمار زخم بستر در منزل
اگر سطح هوشیاری بیمار به گونه‌ای است که می‌تواند صحبت شما را تشخیص دهد، از او به شیوه‌ای سؤال نپرسید که نتواند پاسخ بدهد. روی یک صفحه کلماتی (مثلا درد – سرگیجه و علائم دیگر) را بنویسید که وقتی نشانش می‌دهید بتواند اشاره کند یا با اشاره تأیید کند. مثلا بگویید که هر کدام از موارد را دارد، برای تأیید دو بار پلک بزند. در اتاق آی‌سی‌یو اغلب وایت برد برای چنین مواردی در دسترس است. این که بیمار عصبانی یا ناامید بشود یا نخواهد با کسی ارتباط برقرار کند، در آی‌سی‌یو طبیعی است. با آنها صبورانه برخورد کنید تا از میزان ناامیدی احتمالی شان کم شود. ممکن است شیوه ارتباطی دیگری روی او بهتر جواب بدهد.
یک وایت‌برد کوچک تهیه کنید تا بیمار بتواند راحت روی آن بنویسد. اگر بیمار هشیاری‌اش در سطح کافی باشد یا آسیب جسمی شدید ندیده باشد می‌تواند بنویسد و خواسته‌هایش را به شما بفهماند.
جملات کوتاه با مفهوم اطمینان بخشی و حمایت بگویید. مثلا: سلام مامان، من علی‌ام، اومدم اینجا باشم که هر کاری لازم شد برات انجام بدم و کمک پرستارها باشم که سریع‌تر حالت خوب بشه. پرستارهای آی‌سی‌یو همیشه بهترین و باتجربه‌ترین‌های بیمارستان هستند و حواس‌شون به تو هست.
اشارات کوتاه با دست می‌تواند در ارتباط گیری سریع کمک کند. مثلا انگشت شست رو به بالا یعنی خوب، رو به پایین یعنی حالت درد یا این که چیزی لازم دارم.
به بیمار در فاصله‌های زمانی یادآوری کنید که این شرایط موقتی است و پیشرفت خوبی داشته است. به او امید و اطمینان بدهید. حتی ممکن است هشیاری در حدی باشد که نتواند صحبت کند یا تشخیص بدهد، گاهی لازم نیست که اطلاعات دقیق پزشکی بدهید ولی می‌توانید با توجه به بیماری اولیه که باعث بستری شدن در آی‌سی‌یو شده صحبت‌هایی بکنید. مثلا: “سرماخوردگی‌های پشت سر هم باعث شده ریه‌ات خیلی عفونت کنه، خوب شد که تشخیص دادند اینجا و عفونت داره کمتر می‌شه. بیهوشی ات بخاطر بالا رفتن عفونت بوده ولی از موقعی که اینجا هستی هر روز دارند آنتی بیوتیک می‌زنند و آزمایش می‌گیرند. شرایط ات جوریه که نیاز به کار اضافه نیست و با همین روند درمان می‌شی. یه کم حوصله کن ما همه به نوبت اینجا هستیم.”
دستش را بگیرید و به آرامی لمس کنید. قبل از این کار اول با مسئول آی‌سی‌یو چک کنید. گاهی به دلایل ایمنی ممکن است این کار ممنوع باشد.
وضعیت را به بیمار بستری بگویید. مثلا تاریخ روز و ساعت و مکان. او را آگاه کنید. اگر هشیاری‌اش در حدی است که چشم باز کند و ببیند می‌توانید روی یک برگه روبرویش تاریخ را بنویسید و علامت بزنید. در باره صداهایی که در اتاق آی‌سی‌یو شنیده می‌شود توضیح دهید تا اضطراب و ترس کمتر شود. مثلا:” صدای شبیه زوزه مال دستگاه تنفسه که به ریه ات فشار نیاد، این صدای بوق هم گاهی میاد مال تعداد تنفس هاته چیزی نیست. حساب و کتاب نفس کشیدن‌هات رو دارند که از تعداد مشخصی بالا و پایین نره. بوق پشت سر هم زد نگران نشو دستگاه به پرستارها زمان اعلام می‌کنه که یه سری کارهایی رو سر وقت انجام بدن (بعضی از این اطلاعات ممکن است غیر فنی و حتی غلط باشد ولی برای توجیه بیمار مفید است)”
دعا، شعر، کتاب و داستان هر آن چه که از قبل می‌دانید بیمار به آنها علاقه داشته است، بخوانید. اگر در اتاق آی‌سی‌یو بیماران دیگری بستری هستند، صدا به گونه ای باشد که مزاحمت برای دیگری نباشد. می‌توانید موزیک مورد علاقه بیمار را پخش کنید تا بشنود. در این خصوص حتما از مسئول آی‌سی‌یو بپرسید.
از دست ندهید:ایجاد برنامه‌ی موثر جهت نگهداری بیمار در منزل و بهبود سریع‌تر او
اگر خواستید از پرستار یا مسئول آی‌سی‌یو سؤالی بپرسید که ممکن است به شرایط بحرانی بیمار اشاره کند، در جایی و زمانی بپرسید که بیمار احیانا با شنیدن آن مضطرب نشود. حتی بیمار در حالت بیهوشی ممکن است صداها را بشنود. صحبت های نگران کننده که بخواهید به ملاقاتی‌ها توضیح دهید، در نزدیکی محل بستری بیمار توضیح ندهید. وقتی شخصی به دیدنش می‌آید اشاره کنید که: فلان شخص اومد و حالت رو پرسید. منتها اجازه ندارند بیان داخل اتاق همون بیرون از پشت پنجره تو رو دید و من بهش گفتم از امروز دیگه خطر برطرف شده. قرار شد دکتر که اجازه ملاقات داد بهش زنگ بزنم بیاد دوباره.
راجع به کارهایی که بیمار بستری به طور روزانه انجام می‌دهد و معطل ماندن آنها ممکن است نگرانی ایجاد کند، صحبت کنید. مثلا: “بچه‌ها به اداره گفتند و ۱ ماه مرخصی برات نوشتند و موافقت شده. نگران نباش. از بیمه هم نامه گرفتیم هزینه بیمارستان رو گفتند کامل می‌دن.
یا مثلا: فلانی جمعه شب، آخر مهمونی مراسم دعا گرفت و همه بودند و برات دعا کردند. خوشبختانه امروز صبح هم که اومدم دکتر من رو دید و گفت که داروها رو کم کردند و بهتر شدی.”
درمورد مسائل ناخوشایند در اتاق و کنار تخت بیمارتان صحبت نکنید. هرچند سطح هوشیاری او پایین باشد اما این مسائل را به بیرون از اتاق او ببرید.
قائدتا شرایط مساعد نیست و عادی نشان دادن شرایط عملا ممکن نیست اما زمانی که بسیار ناراحت و غمگین هستید، کنار عزیزان تان نباشید. این احساس روی آن ها تاثیر می گذارد. زمانی که ناراحت یا عصبانی هستید وقتی با بیمارتان صحبت می کنید، هرچند هیچ واکنشی نشان دهد ولی ممکن است برای او مضر باشد. از اتاق بیرون بروید و پس از آنکه آرام شدید دوباره باز گردید.
برای مراقبت از بیمار سعی کنید یک برنامه‌ی خانوادگی تنظیم کنید تا بار این مسئولیت تنها بر دوش یک نفر نیفتد. برای مثال از صبح تا ظهر، شما به عنوان همراه حضور داشته باشید و پس از آن برادر یا خواهرتان. مراقبت استراحت و سلامت خودتان نیز باشید. توجه داشته باشید برای مراقبت از بیمارتان، نیاز به انرژِ دارید.
در ادامه این مقاله قصد داریم فرق ای سی یو با کما را تشریح نماییم و به بیان مطالبی که راجع به این دو مفهوم است بپردازیم، تا با مطالعه این مقاله بتوانید با فرق آی سی یو با کما بصورت کامل آشنا شوید.
بخش های مختلفی در بیمارستان ها وجود دارد که هرکدام از آنها وظیفه مراقبت و درمان بیماران مختلف را انجام می دهند. حال در این بین، بخشی به نام آی سی یو وجود دارد، که یکی از بخش های مهم در تمامی بیمارستان ها می باشد.
بخش های مختلف بیمارستان شامل: بخش خصوصی، بخش عمومی، بخش ویژه، بخشCCU، بخش ICU و بخش نیمه ویژه می باشند. با مراجعه بیماران به بیمارستان ها و در صورت تشخیص پزشک در صورتی که وضعیت بیمار خطرناک باشد او را در بخش مراقبت های ویژه ای سی یو و یا سی سی یو بستری می کنند.
در ادامه با ما همراه باشید تا اطلاعات کامل تری را در رابطه با فرق ای سی یو با کما در اختیار شما عزیزان قرار دهیم.
فرق ای سی یو با کما
فرق ای سی یو با کما
-
ای سی یو چیست
ای سی یو در بیمارستان ها به معنی مراقبت های ویژه از بیمارانی است که وضعیت خطرناکی را از لحاظ جسمی دارند. بیماران بستری در این بخش نیاز به مراقبت های بیشتر و درمان های ویژه ای دارند که زیر نظر متخصصین مجرب این کار برای آنها صورت می گیرد.
در بخش آی سی یو مراقبت از بیماران به صورت تمام وقت و 24 ساعته انجام می شود تا وضعیت بهبود و سلامت آنها با حساسیت ویژه ای انجام شود. همچنین به دلیل اوضاع بیمار، تعداد کمی از نزدیکانش اجازه ملاقات با او را دارند.
در این جا می توان در یک جمله فرق ای سی یو با کما را در حالت بیداری در آی سی یو و حالت خواب عمیق ناخوداگاه در کما عنوان کرد.
-
کما چیست
کما حالتی از بیهوشی است که در آن فرد نمی تواند نسبت به اطراف خود آگاهی و هوشیاری داشته باشد. دراین حالت بیمار نمی تواند بیدار شود و معلوم نیست چه موقع بیدار خواهد شد. فرق ای سی یو با کما را در اینجا می توان سطح هوشیاری بیماران عنوان نمود. زیرا در آی سی یو بیماران در حالت بیداری و هوشیاری به سر می برند اما در کما این طور نیست. این حالت خواب در کما می تواند در اثر ضربه و آسیب به مغز باشد، متاسفانه امروزه برخی از بیمارانی که در اثر تصادف به بیمارستان ها منتقل می شوند در اثر ضربه شدید به مغزشان به کما می روند.
یکی دیگر از فرق ای سی یو با کما در این خواهد بود که برخی از بیماران بستری در بخش آی سی یو به علت داشتن دیابت ممکن است سطح گلوکز خون آنها به طور ناگهانی افت کند و به حالت کما بروند.
فرق ای سی یو با کما در تجهیزات مورد استفاده
تجهیزات زیادی در جهت کنترل اوضاع بیماران، درمان و بهبود بیماری آنان در بخش آی سی یو وجود دارد که به برخی از آنها اشاره می کنیم:
تجهیزات آی سی یو عبارتند از:
- مانیتور قلب: برای کنترل حرکات قلب بیمار و چک کردن اوضاع قلب بیمار از این دستگاه استفاده می شود. حرکات قلب بیمار به صورت موجی و با اعداد مختلفی بر روی صفحه نمایش ظاهر می شود.
- ونتیلاتور: زمانی که بیمار نتواند به درستی تنفس داشته باشد از این دستگاه برای بهبود تنفس و انتقال اکسیژن به بیمار برای عملکرد طبیعی ریه ها استفاده می شود.
- لوله تغذیه: در برخی از بیماران بخاطر شرایطی که دارند قادر به بلعیدن و خوردن غذا نیستند و در چنین وضعیتی باید از لوله تغذیه برای آنها استفاد شود.
- فرنس و کاتتر: در بیمارانی که قادر به تخلیه ادرار خود نیستند و یا قادر به جابجایی و یا رفتن به سرویس بهداشتی را ندارند از این وسیله برای تخلیه ادرار آنها استفاده می شود.
در این جا ممکن است فرق ای سی یو با کما در تجهیزاتشان چندان فاصله ای نداشته باشد.
تجهیزات بخش کما عبارتند از:
تجهیزاتی که در قسمت بالا و برای بخش آی سی یو مورد استفاده قرار می گیرد برای بخش کما نیز یکسان است. تنها تفاوت در برخی دیگر از تجهیزات در بخش کما به شرح زیر است:
- سیستم مانتیورینگ مرکزی:
این سیستم مرکزی برای مشاهده علائم حیاتی بیماران بخش کما به سیستم جایگاه پرستاری متصل است. به دلیل اینکه بیماران بخش کما هیچ عکس العملی را ندارند نیاز است به وسیله این دستگاه کادر درمان و بخش پرستاری بتوانند از راه دور نیز علائم حیاتی بیمار را رصد نمایند.
- دستگاه دفیبریلاتور:
این دستگاه در بخش کما در تمامی بیمارستان ها در کنارتخت بیمار قرار دارد و در صورتی که علائم قلبی بیمار توسط دستگاه مانیتور قلب تشخیص بر ایست قلبی را داشته باشد، توسط دستگاه دفیبریلاتور سریعاً شوک به قلب بیمار جهت احیاء او داده می شود. در این جا باید عنوان نمود که فرق ای سی یو با کما در این خواهد بود که در کنار تخت بیمار کمایی یک دستگاه دفیبریلاتور جداگانه وجود دارد.
مدت زمان بستری در ای سی یو و کما
مدت زمان بستری در بخش آی سی یو بیمارستان ها معمولاً بین 3 تا 5 روز می باشد. اما حداکثر زمانی که برای بستری در مراقبت های ویژه در نظر گرفته می شود 7 روز است. زیرا به دلیل طولانی شدن مدت زمان بستری ممکن است برای بیماران مشکلاتی از قبل بروز عفونت های بیمارستانی و یا زخم بستر پیش آید.
اما مدت زمان بستری بیمارانی که در کما به سر می برند مشخص نیست و هر لحظه که بیمار به هوش بیاید و وضعیت او رو به بهبود برود او را از بیمارستان ترخیص می کنند. در بیمارانی که کما در آنها بیشتر از یک ماه به طول بینجامد وارد وضعیت نباتی می شوند. به این معنی که بیمار ناخودآگاه چشم هایش را باز می کند اما دلیلی برای برگشت به زندگی عادی آنها نیست. اینجاست که فرق ای سی یو با کما را در مدت زمان بستری می توان به شرح بالا ذکر نمود.
مدت زمان بستری در ای سی یو
فرق ای سی یو با کما در احتمال مرگ و میر بیماران
با توجه به شدت بیماری و اوضاع جسمی بیماران در بخش آی سی یو باید مراقبت ها و خدمات درمانی مختلفی برای بیماران در نظر گرفته شود تا اوضاع جسمی و بیماری آنها روند خوبی را طی نماید.
استفاده از سیستم نمره بندی استاندارد با نام APACHE II برای تعیین میزان شدت بیماری و بررسی میزان مرگ و میر بیمارانی که در بخش آی سی یو هستند می تواند بسیار موثر باشد. این سیستم با درجه بندی و نمره بندی می تواند میزان مرگ و میر بیماران در بخش ای سی یو را بررسی نماید.
با استفاده از جدول نمره بندی زیر می توان میزان مرگ و میر بیماران را تعیین نمود:
| نمره بندی | میزان مرگ و میر (درصد) |
| 15 ـ 0 | 10 |
| 19 ـ 16 | 15 |
| 30 ـ20 | 35 |
| >30 | 75 |
آیا ای سی یو همان کما است؟
فرق آی سی یو با کما در همین جاست که باید در جواب این سوال گفت ای سی یو و کما یکی نیستند. آی سی یو به معنی مراقبت های ویژه برای بیمارانی که خطری برای مغز، قلب و یا سایر مناطق بدن آنها وجود دارد. اما کما برای بیمارانی است که در اثر ضربه مغزی زندگی عادی و هوشیاری خود را از دست داده اند و نمی توانند با محیط و اطرافیان ارتباط برقرار کنند.
فرق ای سی یو با کما در سطح هوشیاری بیماران
سطح هوشیاری افراد در میزان بیداری و توانایی افراد در پاسخگویی به افراد و محیط اطراف سنجیده می شود.
ارزیابی انواع سطح هوشیاری افراد در آی سی یو را می توان به عوامل زیر نسبت داد:
- عدم آگاهی بیمار نسبت به افراد نزدیک خود
- خواب آلود ولی امکان شناخت مکان و اشخاص
- بیمار همیشه در خواب است ولی موقع تحریک و دستورات می تواند عکس العمل داشته باشد.
- وضعیتی که بیمار فقط به تحریکات شدید می تواند عکس العمل نشان دهد ولی صحبت کردن بیمار واضح نیست.
موارد بالا می تواند سطح هوشیاری را در بیماران بخش ای سی یو را تعیین نماید.
ارزیابی انواع سطح هوشیاری افراد در کما را می توان از نظر شدت به سه مرحله تقسیم نمود:
مرحله اول یا کمای خفیف:
دراین مرحله به دلیل وجود رفلکس های ساقه مغز بیمارانی که در کما وجود دارند می توانند نسبت به تحریکات شدید و دردناک دارای عکس العمل باشند. حتی برخی بیماران در موقع تحریک ممکن است صدای ناله داشته باشند و یا حرکتی بی هدف را از خود بروز دهند.
مرحله دوم یا مرحله عمیق تر:
در این مرحله فقط رفلکس های ساقه مغز به دلیل شدت جراحات مغز وجود دارد و بیماران کمایی حتی در برابر تحریکات دردناک نیز هیچگونه حرکتی از خود نشان نمی دهند. در این مرحله حتی تنفس بیمار به شکل های مختلفی قابل تغییر است.
مرحله سوم یا عمیق ترین:
در مرحله عمیق ترین کما، بیمار هیچ گونه حرکت و عکس العملی را از خود نشان نمی دهد و رفلکس های ساقه مغز و تاندونی و کف پا در این بیماران وجود ندارد. در واقع تون عضلانی آنها نیز کامل از بین رفته است.
درانتها اعضای مجموعه ی برانکارد آرزوی بهبود و سلامت تمام عزیزانی را که در بستر بیماری هستند، دارد. اگر شما هم تجربه‌ای از نگهداری بیمارتان دارید برایمان در انتهای این مقاله کامنت بگذارید.
