تعداد و تنوع مشکلات و بیماری‌های زنانه، روز به‌روز در حال افزایش است و به همین دلیل، نیاز به ابزار و وسایل تشخیصی و درمانی بیشتر شده است. از آن‌جایی‌که روش‌های تهاجمی مثل عمل جراحی، خطرات و آسیب‌های جدی در پی دارد؛ تمایل و کشش بیماران به روش‌های غیرتهاجمی مثل لاپاراسکوپی افزایش یافته است.
اما روش لاپاراسکوپی دقیقا چه کار می‌کند؟ مزایای آن نسبت به عمل جراحی باز چیست؟ خطرات لاپاراسکوپی چیست؟ آیا این روش برای مشکل شما درمان مناسبی است؟ با برانکارد همراه باشید تا پاسخ این پرسش‌ها را به دست آورید.
لاپاروسکوپ چیست؟
لاپاراسکوپ در اصل یک تلسکوپ بلند و روشن است که توسط سوراخی در ناف وارد بدن شده و تصویر درونی بدن بیمار را روی مانیتور به تیم پزشکی نشان می‌دهد. از این روش در تشخیص انواع بیماری‌های زنان، از جمله کیست‌های تخمدانی، حاملگی خارج از رحم، ناباروری، سرطان، اندومتریوز و فیبروئید‌های رحمی استفاده می‌شود.
برای درمان این بیماری‌ها هم می‌توان از روش لاپاراسکوپی استفاده کرد که در ادامه به آن می‌پردازیم.
این مطلب را هم بخوانید: با این روش‌ها، از درد کیست تخمدان رها شوید
درمان با روش لاپارسکوپی:
برای درمان بیماری‌هایی که در بالا ذکر شد؛ دو نوع درمان وجود دارد. روش قدیمی‌تر و شناخته شده‌تر، عمل جراحی است که سال‌ها در میان پزشکان و بیماران رواج داشته است. هنوز هم برخی از بیماری‌ها را فقط از روش عمل جراحی باز می‌توان درمان نمود.
روش جدیدتر لاپاراسکوپی در هیسترکتومی، برداشتن کیست تخمدانی، درمان فیبروئید و آندومتریوز، چسبندگی رحم و بستن لوله‌ها کاربرد دارد. لاپاراسکوپی اگرچه به امکانات، تخصص و هزینه بیشتری نیاز دارد؛ اما به‌خاطر مزایای آن در حال جایگزین شدن عمل جراحی باز است.
این مطلب را هم بخوانید: همه چیز درباره هیستروکتومی
عمل لاپاراسکوپی
لاپاراسکوپی چگونه انجام می‌شود؟
بعد از بیهوشی عمومی بیمار، داخل شکم با گاز کربن دی‌اکسید پر می‌شود. سپس خود دستگاه لاپاراسکوپی، از طریق سوراخی که روی ناف ایجاد شده، وارد رحم بیمار می‌شود. تصویری از درون بدن بیمار روی مانیتور برای کادر درمانی پخش می‌شود. به این ترتیب می‌توان بیماری‌های فرد را تشخیص داد.
اما اگر قرار باشد لاپاراسکوپی به عنوان روش جایگزین عمل جراحی استفاده شود؛ غیر از برش ناف که برای وارد شدن لاپاراسکوپ است؛ چند برش نیم‌میلیمتری یا یک سانتی‌متری هم در پایین شکم ایجاد می‌شود تا ادوات جراحی وارد بدن بیمار شود. سپس با این وسایل و تصویر روی مانیتور، عمل انجام می‌شود.
مزیای لاپاراسکوپی نسبت به عمل جراحی باز:
در عمل جراحی باز، برش 8-1- سانتی‌متری روی شکم بیمار ایجاد می‌شود. همین امر احتمال ایجاد عفونت، چسبندگی و درد را در عمل جراحی افزایش می‌دهد. از آن‌جایی‌که در عمل جراحی، حجم بیشتری از بافت‌های داخلی در معرض محیط و دست جراح قرار می‌گیرند؛ چسبندگی و عفونت بیشتر در این بیماران رخ می‌دهد.
علاوه بر این، قطعا در حالتی که برش بزرگی روی بدن ایجاد شده؛ درد بعد از عمل بیشتر خواهد بود. همچنین بیماری که عمل جراحی باز انجام داده است؛ تا پند روز در بیمارستان بستری خواهد بود و باید بین دو تا شش هفته هم دوره نقاهت بگذراند تا بتواند فعالیت‌هایش را از سر بگیرد.
اما در روش لاپاراسکوپی، روند درمان و بهبودی بسیار سریع‌تر رخ می‌دهد و فرد بعد از چند روز می‌تواند به زندگی عادی خود برگردد. علاوه بر این، درد بسیار کمتری هم احساس خواهد کرد.
از نظر زیبایی و ظاهری هم، بعد از عمل لاپاراسکوپی، جای زخم و اسکار بسیار کمتر و کوچک‌تری روی بدن باقی می‌ماند.
عوارض لاپاراسکوپی چیست؟
اگرچه این روش جزو روش‌های غیر تهاجمی و کم‌آسیب می‌باشد؛ اما باز هم ممکن است در برخی افراد، عوارض خاصی ایجاد کند. حالت تهوع و درد به‌خاطر گاز کربن دی‌اکسید وارد شده به شکم بیمار، لخته شدن خون، اجبار به استفاده از سوند برای ادرار (تا مدتی)، آلرژی و احتمال آسیب به عروق، از مشکلات و عوارض احتمالی لاپاراسکوپی هستند.
از آن‌جایی که عمل لاپاراسکوپی، طولانی‌تر از عمل جراحی باز است؛ ممکن است برای افرادی با مشکلات قلبی و یا افراد چاق، مشکل‌ساز باشد. به همین دلیل این افراد حتما با تجویز پزشک باید از لاپاراسکوپی استفاده کنند.
به خاطر داشته باشید تنها افرادی مجاز به انجام این عمل هستند که دوره‌های تخصصی آن را گذرانده باشند. اگر قرار است توسط پزشک معالجتان مورد عمل لاپاراسکوپی قرار بگیرید؛ بهتر است حتما مدرک او را چک کنید.
.
