سندروم بهجت

سندرم بهجت Behcet’s Syndrome نوعی واسکولیت (التهاب عروق) مزمن، عود کننده، التهابی و چند سیستمی است. تظاهر شایع آن زخم های دهانی عود کننده، التهاب چشم، زخم های تناسلی، و ضایعات پوستی است.
علت بیماری نامشخص است. اختلالات سیستم ایمنی و عفونتهای ویروسی را در ایجاد آن موثر دانسته اند. معمولا در دهه دوم زندگی شروع می شود و بروز آن در زن و مرد یکسان است.
سندرم بهجت عموما مزمن ولی قابل کنترل است. علایم معمولا به مرور زمان فروکش می کنند. دوره های بهبودی و عود ممکن است هفته ها تا سال ها ادامه پیدا کنند. برخی عوارض جدی تر نیز ممکن است به وجود آیند.
درمان هم صرفا علامتی و جهت از بین بردن شکایات بیمار است. درمان به معنی از بین رفتن بیماری (مثل بیماریهای عفونی که با آنتی بیوتیک درمان می شوند) وجود ندارد. در صورت عدم رفع علایم ممکن است باعث کوری، درگیری سیستم اعصاب مرکزی و دستگاه گوارش و انسداد ورید اجوف تحتانی شود.

این بیماری ژنتیکی نیست، مشکل جنسی هم ایجاد نمی کند.
دوره های عود و بهبودی الگوی مشخصی ندارد و در دوره های عود برای جلوگیری از عوارض می بایست درمان علامتی انجام شود