زمانی که ناچارید برای سلامت و راحتی عزیزان‌تان از ویلچر، تخت بیمار، بالابر، توالت فرنگی و یا هر تجهیزات توانبخشی و فیزیوتارپی دیگری استفاده کنید، معمولا اصلی‌ترین درگیری ذهنیتان، حول محور چه نوع کالایی بخرم و به چه چیزهایی باید توجه کنم می‌چرخد. برانکارد همراه‌تان است تا با راهنمایی تخصصی خرید تجهیزات پزشکی، حداقل بخشی از این دغدغه ذهنیتان را کم کند. با آرزوی سلامتی و تندرستی برای تمام بیماران و سالمندان عزیز، در این مقاله راجع به راهنمای خرید بالابر بیمار صحبب کردیم. همراه برانکارد باشید. ویژگی‌های پایه‌ای مورد نیاز دستگاه را در این مقاله مطالعه خواهید کرد.
بالابر بیمار را معمولا با اسامی دیگری همچون دستگاه‌های کمکی، بالابر سقفی، بالابر و آسانسور بیمار نیز احتمالا بشنوید.
بالابرهای بیمار را می‌توان به دو دسته بالابرهای انتقال بیمار متحرک و بالابرهای انتقال بیمار ریلی تقسیم کرد. اگر بخواهیم از منظر مراقبت‌های عمومی بررسی کنیم، بالابرهای بیمار بایستی قادر به جابجایی بیمار به وزن حداقل 158 کیلوگرم باشد. در صورتی که بیماری وزن سنگین‌تر از این میزان داره بایستی از تجهیزات تخصصی‌تری برای جابه‌جایی او استفاده شود.
علاوه براین وجود علائم نشان دهنده ظرفیت دستگاه برروی بدنه و یا هرجایی از وسیله که قابل رویت باشد میتواند از اضافه بار و آسیب های احتمالی آن به بیمار پیشگیری کند. برای پشتیبانی بیمار بر روی بالابر در حین انتقال او، از ساپورت‌های بالابر استفاده می‌شود. این ساپورت‌ها بایستی قابل شستشو باشند چرا که هر زمان کثیف یا آلوده شد بتوان آن را به راحتی از دستگاه جدا کرد و شست. مواد تشکیل دهنده ساپورت‌ها باید در برابر وزن‌های سنگین و ضدعفوی کننده‌های مکرر، مقاوم باشد.
محدوده حرکتی بالابر باید به گونه‌ای باشد که بتواند بیمار را از کف زمین به تختش منتقل کند. تخت‌ها معمولا ارتفاعی حدود یک متر دارند و بالابر بایستی بتواند بیمار را تا این ارتفاع بالا آورده، جابه جا کرده و در ارتفاع دیگری مانند سطح زمین یا صندلی قرار دهد.
بالابرهای ریلی در مسیرهایی استفاده می‌شود که امکان نصب ریل در فضای سقف وجود داشته باشد. در حالی که بالابرهای متحرک برای جابه جایی از اتاقی به اتاق دیگر استفاده می‌شود.
عرض پایه بالابر در حالت بسته میتواند از انتقال بیمار به صورت هموار، شما را مطمئن کند. بالابر بایستی به حدی باریک باشد که بتوان آن را از درهای ورودی عبور داد.
قطر چرخ بالابر بهتر است حداقل 7.6 سانتی متر باشد. تا بالابر بتوان به آسانی بین موانع مختلف مانند آستانه و چارچوب درد یا کابل‌ها عبور کند. هر چه قطر چرخ بیشتر باشد، عبور از موانع توسط بالابر نیز راحت‌تر است.
ترمز روی چرخ‌ها نکته دیگری است که باید در نظر داشته باشید. تعداد ترمز روی چرخ‌ها میتواند خیال بیمار را در انتقال، راحت کرده و از چرخش بالابر جلوگیری شود.
چطوری یک ویلچر مناسب برای سالمندان یا بیماران انتخاب کنیم؟
بالابرهای متحرک اغلب در کمک به بیماران در دستشویی و وان حمام استفاده می شوند. بنابراین، ایمن بودن این وسایل برای استفاده در حمام امری ضروری و مهم تلقی می شود. درحالیکه استفاده از بالابرهای ریلی در محیط حمام تنها یک نگرانی محسوب می‌شود.
اغلب مراکز بهداشتی، سیستم‌های بالابر سقفی را پیشنهاد می‌کنند چرا که به راحتی می‌توانند بیماران مبتلا به دیابت و بیماری‌های چاقی را جابه جا کنند و از بخشی از بیمارستان به اتاقی دیگر ببرند. وزن این بالابرها بیشتر از بالابرهای متحرک بوده و در عوض وزن بیشتری را نسبت به بالابرهای متحرک تحمل کنند. استقاده از این بالابرها باعث می‌شود که به نیروی کمتری برای انتقال و جا به جایی بیمار نیاز پیدا کنند. از طرفی در بیمارانی که جابه جایی آن‌ها توسط نیروی انسانی ممکن است باعث آسیب یا صدمه به او شود، ( مانند فشار بر استخوان یا اندام‌های بیماران سالمند) استفاده از بالابرهای متحرک پیشنهاد می‌شود. در عوض در جاهایی که امکان استفاده از بالابرهای بسقفی وجود ندارد مانند اتاق‌های عمل یا رادیولوژی.
برای ساخت و طراحی بالابر بیمار، دستورالعمل‌های خاصی وجود دارد که بایستی ثبات و نگهداری بیمار را فراهم کند. تسمه نگهدارنده یا صندلی بایستی با توجه به نیاز بیمار انتخاب شود. برای مثال در بیماران قطع عضو، استفاده از تسمه دوتایی مکن است باعث افتادن آن‌ها شود چون نقطه ثقل بدن آن‌ها نسبت به بیماران عادی، متفاوت است و بیشتر وزن‌شان در اندام‌های فوقانی است. همچنین بیمارانی که در نگهداری سر و گردن خود ناتوان هستند، برای جابه جایی آن‌ها بایستی از تسمه‌های مخصوصی استفاده شود که این ناحیه را به خوبی نگه دارد.
در هر دو نوع بالابر متحرک یا برقی، بایستی استفاده بیمار به راحتی انجام شود. قرار دادن بیمار بر روی صندلی یا تسمه نگهدارنده نباید کار دشواری برای مراقبان این عزیزان و حتی خود بیمار یا ناتوان باشد. حرکت دستگاه باید راحت باشد و هدایت آن روی هر سطحی به راحتی انجام شود.
در صورتی که خریدار این تجهیزات پزشکی هستید، بایستی با سوار کردن بیمار روی بالابر از قبل از خرید دستگاه را ارزیابی کنید.
بالابرهای متحرک را با توجه به نقشه فیزیکی فضایی که قصد دارید استفاده کنید و نیاز بیمار انتخاب کنید. برای مثال بعضی از آن‌ها دارای پایه‌های بزرگ و جاگیر هستند و یا با توجه به شکل ساختاری قابل استفاده در دستشویی یا حمام نیستند.
در صورتی که برای مراقبت‌های خانگی قصد خرید بالابر بیمار را دارید، چرخ‌ها باید به صورتی باشند که بتوان به راحتی روی فرش‌های ضخیم نیز حرکت کنند و در فضای تنگ و دست و پا گیر قابل استفاده باشد.
صرف نظر از مکان استقرار وسیله، ارتفاع بیشینه و کمینه دستگاه باید با نیازهای بیمار همخوانی داشته باشد. برای مثال اگر بخواهیم بیماری را از تختش که ارتفاع نسبتا زیادی دارد به یک وان حمام استاندارد منتقل کنیم به بالابری با رنج وسیعی از ارتفاع نسبت به حالتی که بخواهیم بیمار را از یک ویلچر استاندارد به تخت منتقل کنیم نیازمندیم.
کنترل هزینه های خرید بالابر بیمار
قیمت بالابر بیمار بر اساس فاکتورهای مختلفی تعیین کننده است. به طور معمول ویژگی بالابرهای بیمار عبارت است از آماده به کار، خاموشی خودکار، دارای مد خواب است. در صورتی که کارکرد بالابر با استفاده از باتری باشد، باتری‌هایی با قابلیت شارژ در اولویت هستند.
برای نگهداری و تعمیر بالابر، بایستی یاتاقان چرخ‌ها و کلیه قسمت‌های متحرک را روغن کاری کنید . قسمت‌های متحرک و تسمه‌ها را از نظرر داشتن نشانه‌های خوردگی و فرسودگی بررسی کنید. معمولا تسمه‌ها با توجه به نحوه و مدت استفاده بایستی بین یک تا سه سال، تعویض شوند. در ساخت تسمه‌ها بایستی از موادی که قابل پوسیدن نیست، استفاده شود. مانند نایلون و تریلن.
در صورتی که نسبت به خرید بالابر بیمار نیاز به مشاوره و راهنمایی دارید، می‌توانید از کارشناسان تجهیزات پزشکی فروشگاه اینترنتی برانکارد مشورت بگیرید.
منبع: ECRI Institute