هیچگونه علامتی اعم از درد یا التهاب یا سوزش یا مزاحمت جسم خارجی هم ندارم
با انتهای قاشق با زحمت زیاد توانستم آن را فشار دهم و بعد از فشار جرمی سفید رنگ از آن به انتهای قاشق چسبید
بار دیگر با زحمت زیاد انتهای قاشق را به این لکه فشار دادم و هیچ چیزی ازش خارج نشد.
خود من بین عفونت یا سنگ لوزه در تردید هستم.
فکر می کنم یکبار در زمان سرماخوردگی هم به پزشکم نشان دادم و شاید ایشان به دلیل زیادی چرک در گلوی من وجود داشت این نقطه را نیز به حساب ازدیاد چرک گذاشت و گفت که با چرک خشک کن برطرف می شود که نشد !
جالبتر اینکه هیچگونه رشد و تغییر رنگی نیز نداشته و ندارد.
خواستم که نظر کاربران محترم و خصوصا جناب رهام را در مورد این لکه بدانم
لازم به ذکر هست که من حدود 2 ماه پیش رابطه پر خطر داشتم و حالا هم فکر میکنم این ممکنه بخاطر HIV باشه . بخاطر همین چند روزه اعصاب ندارم و دوباره گلو و حنجرم درد میکنه !
به نظر شما این میتونه بخاطر این موضوع باشه ؟ بقول دوستمون اندازه دانه کنجد هست و البته من چند بار با ناخن خواستمس بکنمش که کنده نشد و دردم اومد .
ممنون میشم راهنمایی کنید
2-شما همزمان التهاب حنجره و گلو هم دارید؟
3-آیا لکه یا لکه های شما رشد کرده یا نه؟
4-این لکه قبل از رابطه تان در گلوی شما بوده یا خیر؟
شما مطمئن هستید با فردی که رابطه داشته اید مبتلا به ایدز بوده است؟
(اگر این فرد یک فاحشه خیابانی بوده است و گلو درد دارید علائم مربوطه بیماری را جدی بگیرید)
1 – فقط یکی رو می تونم ببینم
2 – احساس میکنم حنجره و گشو و گلوم کمی درد میکنه مخصوصا وقتی بهش فکر میکنم البته از وقتی این لکه رو دیدم بیشتر شده .
3 – رشد رو فکر نکنم شاید در حد خیلی کم
4 – فکر نکنم . چون قبلنا اصلا نگاه نمی کردم . اما فکر نکنم بوده باشه ! من احتمال میدم طرف ایدز داشته چون قیافش مشکل دار بود .
همین الان قبلم داره میاد تو دهنم . ای بابا . یکی بگه آیا علامت ایدزه این لکه سفید ؟
http://aidsinfo.persianblog.ir/comments/402252/6482710
خلاصه اینکه دوستان من الان متوجه شدم که پایین لوزه سمت چپ و جایی که با چشم نمیشه دید یک غده اندازه نخود هست و سفته و با دستم که فشارش میدم کمی درد میاد ! خیلی ترسم بیشتر شد . البته سمت راستم اینو نداره چون با انگشتم چکش کردم . دوستان میدونن چیه ؟
چند روز پیش که رفتم دکتر اینو ندید مثل اینکه و فقط واسه اون لک سفید سرم داد تا قرقره کنم تو دهنم ! تازه فهمیدم چرا هر وقت آب دهنمو جدیدا قورت میدم احساس میکنم یه چیزی شبیه دونه های برنج ته حنجرمه و هنوز پایین نرفته !
در مورد مشکلتون بهتر بجای مدام استرس کشیدن برید پیش دکتر و بهشون هم بگید که رابطه داشتید و کلا همه علائم و شرایط رو مطرح کنید تا ایشون هم تست مناسب رو براتون درخواست کنن.خصوصا اگر رابطه دهانی هم داشتید که حتما اعلام کنید
اگر همه بیماریهای اصلی رد بشه احتمالا همون عفونت ساده اس که زمان میبره تا برطرف بشه و باید دارو مصرف کنید
آخه سایت زیر گفته :
http://iranhiv.com/?page_id=377
به عبارتی : توی 22 روز 50% قطعی هست، توی 6 هفته 95% توی 3 ماه 97% ، توی 6ماه هم بالای 99% قطعی هستش .
———————
یه سوال : حدود 40 یا 50 روزه که مشکل تو دهن و گلومه . مثلا چند وقت پیش سه تا آفت زده بود و با هم که البته حدود 1 هفته بعد خوب شد . یا همین اواخر هم که یه دونه سفید داشت رو حنجرم که اونم خوب شد اما الان احساس میکنم گلوم سوزش میاد ( از نوع سوزشی که وقتی گلوت بعد از بلند آواز خوندن میگیره ) .
به نظر شما احتمالش هست بخاطر اعصاب باشه ؟ یعنی میشه بخاطر اعصاب 1 ماه طول بکشه این مشکلات ؟
نا گفته نماند که من تو این 2 ماه استرس زیادی رو تحمل کردم و الان هم تحت فشار های عصبی و استرس و … هستم .
در مورد مشکلات گلو هم بهتون گفتم بهتره به پزشک مجرب مراجعه کنید و شرح کامل از وضعیتتون بهشون بدید تشخیص قطعی رو ایشون مطرح میکنن و در آخر اینکه بدونید استرس حتی میتونه بیماریهای خیلی حادتر و بزرگتر از یه گلوو درد رو هم ایجاد کنه پس اگر سایر فاکتورهای بیماریزا براتون حذف بشن میتونه از استرس ابتلا به ایدز هم باشه که مدام علائم متفاوت بروز میکنه و اینکه شما هم این علائم رو میبینید.در واقع بهتر بگم تلقین هم در مورد شما وجود داره که بخاطر فکر کردن بیش از اندازه به موضوع پیش اومده و شما نمیتونید ذهنتون رو ازش آزاد کنید
کمی ورزش کنید و خودتون رو مشغول کنید و به یک پزشک مراجعه کنید
چون یه آزمایش داریم به اسم HIV Ab !
دوباره استرس گرفتم . خیلی می ترسم .
HIV Ab هم تست آنتی بادیه.
یه رابطه ی دهانی 10 ثانیه ای و این همه استرس!!
با آرامش مطلب زیرو بخون که تا سوالای 6 ماه بعدت رو هم جواب دادم و مشمول ذمه ی منی اگه دیگه در این مورد سوال بپرسی
تشخیص ایدز
شما ممکن است که HIV در بدن خود داشته باشید ولی از نظر سلامتی کاملاً سالم به نظر برسید. تنها راه مطمئن تشخیص آلودگی و یا عدم آلودگی به ویروس ایدز (HIV) انجام آزمایش خون در آزمایشگاه می باشد.
از زمان ورود ویروس به بدن انسان تا زمانی که شواهد آزمایشگاهی ظاهر شود، ممکن است فاصله زمانی بین دو هفته تا شش ماه طول بکشد که به آن “دوره پنجره” (window period) می گویند. در این دوران شخص٬ آلوده بوده و می تواند دیگران را نیز آلوده کنند، ولی ممکن است هیچ یک ازعلایم بالینی و آزمایشگاهی متداول را در خود بروز ندهد.
در صورتی که شما به رفتارخطرناکی دست زده اید و نگران سلامت خود شده اید، می توانید برای انجام آزمایش HIV به پزشک خود و یا مستقیماً به مراکز انتقال خون و دیگر مراکزی که آزمایش ایدز را انجام می دهند، مراجعه کنید.
نکته بسیارمهمی که نباید فراموش شود این است که درطی این ۶ ماه نباید خود و دیگران را درمعرض رفتار خطرناک قرار دهید.
افرادی که رفتارهای پرخطر داشته اند اما تست HIV منفی است لازم است سه ماه بعد و در صورت تداوم رفتار پرخطر هرشش ماه آزمایش HIV را تکرار نمایند.
در بسیاری از مراکز درمانی اغلب کشورها، مشاوره و انجام آزمایش HIV به صورت رایگان و ناشناس (بدون معرفی خودتان و دریافت تنها یک شماره کد)، انجام می پذیرد.
سه نوع کلی آزمایش (تست) تشخیصی HIV وجود دارد که عبارتند از:
۱ – تست آنتی بادی HIV یا (HIV antibody test) : این تست نشان میدهد که فرد با HIV آلوده شده است یا نه ( که اطلاعات این قسمت بر روی این تست٬ متمرکز شده است)
۲ – تست آنتی ژن P24 یا ( P24 antigen testing) : این تست بطور اولیه برای غربالگری نمونههای خون استفاده میشود ولی در برخی مناطق بعنوان تست تشخیصی HIV بکار میبرند. آنتی ژن P24 ، یک پروتئین است که جزئی از ساختمان HIV میباشد و در مراحل اولیه عفونت، به مقدار زیاد تولید میشود و بوسیلة تستهای تشخیصی میتوان آن را در خون آشکار کرد. تست P24 میتواند آلودگی با HIV را قبل از “تست آنتی بادی “HIV آشکار کند بنابراین تست آنتی ژن P24 در تشخیص HIV در مراحل اولیه بکار میرود.]
۳ – تست میزان ویروس (HIV Load test) : این تست هنگامی استفاده میشود که شخص از آلوده بودن خود با HIV آگاه است و با این تست میزان ویروس در خون مشخص میشود.
آزمایش تشخیصیHIV
آزمایش تشخیص HIV به جستجوی آنتی بادیهای موجود در خون میپردازد. وقتی HIV (که یک ویروس است) وارد بدن شخصی شود یک ماده شیمیایی خاصی در بدن فرد ساخته میشود که آنتی بادی نامیده میشود. آنتی بادیها، پاسخ بدن به عفونت هستند بنابراین اگر در خون شخصی٬ آنتی بادی بر علیه HIV وجود داشته باشد این بدان معنی است که او با HIV آلوده است در اکثر موارد ۳ ماه طول میکشد تا این آنتی بادیها بوجود آیند ( در موارد نادر تا ۶ ماه در موارد بسیار نادرتر بیشتر از ۶ ماه طول میکشد تا آنتی بادیها بوجود آیند)
انجام تست قبل از ۳ ماه از زمان تماس با ویروس ، نتایج نامشخص دارد و فرد آلوده ممکن است هنوز آنتی بادی بر علیه ویروس نساخته باشد.
فاصله زمانی بین آلوده شدن تا ساخت آنتی بادی را دوره پنجره (window period) گویند در دورة پنجره، افراد آلوده با HIV در خونشان آنتی بادی ندارند و بوسیلة تست HIV تشخیص داده نمیشود٬ هر چند که ممکن است سطح بالایی از HIV در خون، ترشحات جنسی یا شیر پستانشان وجود داشته باشد.
در دورة پنجره، HIV میتواند از فرد آلوده به فرد دیگر منتقل شود هر چند که تست HIV، آلوده بودن وی را مشخص نمیکند. بنابراین بهترین راه این است که تست HIV حداقل ۳ ماه بعد از در معرض خطر قرار گرفتن با HIV، انجام شود. برخی مراکز تشخیصی جهت اطمینان خاطر بیشتر، انجام آزمایش مجدد را در ماه ۶ توصیه میکنند. همچنین، بسیار مهم است که طی دوره زمانی انجام تست HIV ، فرد مجدد در معرض خطر HIV قرار نگیرد. این تست هنگامی دقیق است که بین زمان مواجهه با HIV و انجام تست٬ مواجهه مجددی رخ ندهد.
تنها راه مطمئن جهت تعیین آلودگی با HIV انجام تست آنتی بادی HIV میباشد و از روی علائم بالینی نمیتوان آلودگی با HV را تعیین کرد.
دلایل انجام دادن تست HIV چیست؟
بسیاری از کسانی که تست HIV انجام دادهاند بیدلیل نگرانند چرا که:
اگر نتیجة تست منفی باشد (یعنی اینکه با HIV آلوده نیستند) میتواند باعث آرامش خیال شود. و اگر نتیجه تست مثبت شود کارهای بسیاری برای فائق آمدن با نتیجه مثبت تست HIV و مراقبت از سلامت میتوان انجام داد.
اگر نتیجة تست HIV شما مثبت باشد پزشک میتواند بدقت مراقب سلامت شما باشد. بسیاری از کسانی که تست HIV مثبت دارند سالها سالم باقی میمانند ولی اگر به سمت بیماری پیش بروید داروهای بسیاری بنام antiretroviral وجود دارند که میتواند سرعت پیشرفت ویروس و بیماری را کم کنند و نگهدارنده سیستم ایمنی باشند همچنین داروهایی برای پیشگیری و درمان برخی بیماریهایی که افراد مبتلا به HIV به آن گرفتار میشوند را دریافت کنید. همچنین ممکن است تحت درمان با داروهای جدید در روشهای درمانی خود قرار بگیرید.
اگر پزشک بداند که شما HIV مثبت هستید هنگامیکه به بیمارئی مبتلا میشوید با جدیت و دقت بیشتری علائم را پیگیری میکند.
اگر بدانید که HIV مثبت هستید بیشتر مراقب خواهید بود تا دیگران آلوده نشوند بعنوان مثال رابطه جنسی ایمن داشتن (safe s.#.e.#.x) و آگاه کردن شرکای جنسی قبلی خود.
آگاه بودن به آلودگی با HIV ، ممکن است بر روی برخی تصمیمات آینده شما تأثیر گذار باشد ( مثلاً در مورد تشکیل خانواده ).
چه کسی نیاز به انجام آزمایش HIV دارد؟
در صورتی که شما سابقه انجام هر کدام از رفتارهای خطرناک زیر را داشته اید٬ نیاز به انجام آزمایش HIV دارید:
* استفاده از سوزن و سرنگ مشترک در اعتیاد تزریقی (حتی برای یک بار)
* ابتلاء به بیماری های آمیزشی (مثل سوزاک، سیفلیس، تبخال و زگیل تناسلی)
* با فرد آلوده به HIV تماس جنسی “حفاظت نشده” داشته اید.
* با فرد تزریق کننده مواد مخدر (حتی همسر) تماس جنسی “حفاظت نشده” داشته اید.
* با فرد دارای سابقه ابتلاء به بیماریهای آمیزشی تماس جنسی “حفاظت نشده” داشته اید.
* بدون اطلاع از سابقه ابتلاء فردی به بیماریهای آمیزشی تماس جنسی “حفاظت نشده” داشته اید.
* با فرد دارای سابقه روابط جنسی با مردان یا زنان دیگر تماس جنسی “حفاظت نشده” داشته اید.
* با فرد دارای سابقه روابط جنسی با نوع همجنس تماس جنسی “حفاظت نشده” داشته اید. (خصوصاً اگر رابطه بین دو مرد بوده و در این رابطه وی مفعول بوده باشد.)
* با فردی که در نواحی پر خطر زندگی می کند، تماس جنسی “حفاظت نشده” داشته اید. (مناطقی که در آن آمار میزان افراد آلوده به HIV زیاد می باشد. مثلاً بعضی کشورهای آفریقایی، کشورهای تازه استقلال یافته روسیه، افغانستان و کشورهای ناحیه خلیج فارس)
* استفاده از مشروبات الکلی و مواد مخدر قبل از تماس جنسی (تریاک، هروئین، قرص اکستاسی، حشیش، گرس و …. )
* سابقه تجاوز و سوء استفاده جنسی قرار گرفتن
چه زمانی بعد از رفتار خطرناک بایستی آزمایش HIV داد؟
اغلب تستهای HIV، تست آنتی بادی هستند که میزان آنتی بادی ساخته شده توسط بدن در برابر HIV را اندازه گیری میکنند. برای اینکه آنتی بادی ساخته شده توسط سیستم ایمنی بدن بر علیه HIV به حدی برسد که توسط تستهای آزمایشگاهی قابل اندازه گیری باشد مدتی زمان می برد که این مدت زمان از فردی به فرد دیگر متفاوت است، به این دوره زمانی اصطلاحا دوره پنجره (Window period) میگویند.
اغلب افراد در طی ۲ تا ۸ هفته میزان قابل ارزیابی آنتی بادی را تولید میکنند (بطور متوسط ۲۵ روز) در عین حال احتمال اینکه تولید میزان آنتی بادی قابل ارزیابی آزمایشگاهی برای فردی مدت زمان بیشتری طول بکشد وجود دارد بنابراین اگر تست اولیه منفی HIV در طی ۳ ماه پس از تماس احتمالی باشد تکرار تست HIV بعد از ۳ ماه از تماس احتمالی برای رد موارد منفی کاذب (false negative) بایستی انجام شود.
۹۷٪ افراد در طی ۳ ماه پس از آلودگی به HIV تستشان مثبت می شود. در موارد بسیار نادر ممکن است مثبت شدن تست HIV تا ۶ ماه بطول انجامد.
در صورت تداوم رفتار پرخطر توسط فرد، هر شش ماه آزمایش تکرار شود.
انواع آزمایش های تشخیصی برای عفونت HIV عبارتند از :
الف ) تست های سنجش آنتی بادی :
آزمون الایزا (Elisa)
Western blot test
نکته :
از آنجا که آنتی بادی از طریق مادر آلوده وارد بدن جنین شده تا ۱۸ ماهگی در بدن باقی می ماند ،این تست ها برای تشخیص آلودگی در نوزاد مناسب نمی باشند .
ب ) تست های سنجش آنتی ژن
RT – PCR
P24 antigen
DNA-PCR & RNA-PCR
نکته:
آزمایش ارجح٬ جهت تشخیص آلودگی نوزادان٬ آزمایش DNA-PCR می باشد.
اغلب انواع تستهای HIV از نمونه خون فرد جهت بررسی HIV استفاده می شود اما تستهایی هم وجود دارند که از بزاق دهان و یا ادرار جهت نمونه استفاده می شود.
حاضر شدن جواب تست معمولا چند روز طول میکشد اما جواب Rapid HIV test در عرض ۲۰ دقیقه آماده میشود.
تمامی تستهای مثبت HIV بایستی توسط تستهای تکمیلی بررسی شوند (معمولا Western blot test) که حاضر شدن جواب آن از چند روز تا چند هفته طول میکشد.
برای انجام تست HIV نیازی به ناشتا بودن نیست (البته ممکن است همراه با تست HIV، تستهای دیگری مانند بررسی چربی خون یا قند خون ناشتا (FBS) درخواست شده باشد که در این صورت بایستی ناشتا بود یعنی از ۸ تا ۱۲ ساعت قبل از آزمایش، چیزی خورده یا آشامیده نشود.
تست غربالگری (Screening) که برای HIV استفاده می شود ELISA است.
در ایران:
اولین آزمایش ۸ هفته بعد از رفتار خطرناک
تکرار آزمایش ۶ ماه بعد از رفتار خطرناک
در ایران معمولاً دسترسی به آزمایش استاندارد HIV سهل تر است. این نوع آزمایش در ایران برای بار اول ۸ هفته بعد از رفتار خطرناک به مراجعه کنندگان توصیه می شود. ولی به دلیل اینکه سرعت و میزان تولید پادتن خون در بدن افراد متفاوت است و برای انجام آزمایش دقیقی که بتوان به نتیجه آن استنتاج کرد و جواب قطعی را ارائه داد، ۶ ماه بعد از رفتار خطرناک بایستی که آزمایش تکرار شود.
آزمایش HIV-ELISA
آزمایش استاندارد HIV ٬”تست الایزا” است. این تست٬ استاندارد جهانی برای استفاده در بیمارستان ها، بانک های خون و یا سازمان های انتقال خون می باشد.
این آزمایش مستقیماً خود ویروس را جستجو نمی کند. در این روش، میزان پادتن ( آنتی بادی) هایی که بدن شخص آلوده برعلیه HIV تولید کرده، اندازه گرفته می شود.
ELISA نسبتاً آزمایش ارزان و خیلی دقیقی است . ( اگر چه ۱۰۰٪ نیست ) در این آزمایش ( اولین آزمایشی که عموماً انجام می شود ) یک نمونه خون گرفته می شود و با دور بالا دوران داده می شود که باعث می شود سرم خون از اجزاء جامد آن مثل سلولهای خون جدا شود . هنگامیکه ماده معرف ELISA به سرم اضافه شود یک آزمایش شیمیایی که محلول را رنگی می کند وجود پادتن های HIV را مشخص می سازد .
(وقتی که HIV وارد بدن می شود، یک ماده شیمیایی خاصی از سوی سیستم دفاعی تولید می شود که پادتن ( آنتی بادی) نامیده می شود. پادتن ها واکنش بدن نسبت به عفونت می باشند. بنابراین اگر بدن شخصی پادتن علیه HIV تولید کرده باشد، به معنای آن است که شخص به HIV آلوده شده است.)
تولید پادتن در بدن به مدت زمان بین چند روز تا سه هفته نیاز دارد.
آزمایشی را که بتوان به نتیجه آن اعتماد کرده و بر اساس آن شخص را نسبت به نوع سلامت خود با اطلاع کرد، دربعضی منابع بین ۶ هفته تا ۶ ماه و بعضی دیگر بین ۸ هفته تا ۶ ماه بعد از ارتباط خطرناک توصیه شده است.
پس از ۲۲ روز از آلودگی با HIV تست الیزا٬ در ۵۰% موارد مثبت میشود و پس از ۶ هفته در ۹۵% موارد مثبت میشود.
حساسیت (Sensitivity) الیزا بیش از ۹۹٫۹% است.
برای جلوگیری از نتایج مثبت کاذب٬ نتایج تکرار شده باید بوسیله تست westernblot تایید گردد.
Western blot test
به عنوان یک آزمون تأیید کننده به کار می رود. که وجود IgG برعلیه چند نوع پروتئین ویروسی را بررسی می کند . این تست نسبت به الایزا اختصاصی تر بوده از حساسیت کمتری برخوردار است .
از آنجا که آزمایش Western blot نسبتاً گران است وانجام آن نیز مشکل است . ندرتاً به عنوان اولین آزمایش انجام می گیرد و بیشتر در تأیید نتایج مثبت یا مشابه آزمایش ELISA بکار می رود .
اختصاصی بودن (Specificity) تست وسترن بلات وقتیکه با الیزا همراه شود٬ بیش از ۹۹٫۹% است
نتایج نامشخص (indeterminate) در تست وسترن بلات در این موارد است:
– مراحل اولیه عفونت با HIV
– آلودگی با HIV-2
– بیماری خودایمنی (Autoimmune disease)
– حاملگی
– تجویز اخیر توکسوئید کزاز
آزمایش HIV-PCR
به زبان بسیار ساده این آزمایش مستقیماً وجود HIV در خون را جستجو می کند.
PCR= Polymerase Chain Reaction
تست HIV-PCR ژن ویروس (DNA ) را در خون ردیابی می کند. اگر شخصی آلوده شده باشد DNA ویروس ایدز در خون او وجود خواهد داشت. میزان اطمینان به دقت این تست ۹۵% می باشد. بعضی منابع این آزمایش را دو هفته بعد از داشتن ارتباط خطرناک (ارتباطی که به تماس مشکوک با خون منجر شود) و بعضی دیگر ابتدا ۴ هفته بعد، توصیه می کنند. معمولاً بین ۵ روز تا یک هفته طول می کشد تا نتیجه این آزمایش دریافت شود.
از نظرهزینه این تست به طور معمول بسیار گران تر از تست HIV-ELISA می باشد.
در طی این آزمایش اجزاء مختلف ویروسی روی نوارهای خاص روی صفحه آزمایش که در سرم فرد مورد آزمایش قرار میگیرد قرار دارند .
اگر سرم پادتن HIV داشته باشد ، به نوارهای ویروسی متصل می شوند ، که باعث تغییر رنگ آنها می شود . گر چه آزمایش HIV در حال حاضر خیلی در دسترس است . غربالگری گسترده انجام نمی پذیرد .
بـا توجه به این که در این آزمون ژنوم ویروس مورد مطــالعه قرار میگیرد لذا در تشخیص زودرس بیماری ویا نوزاد متولد شده از مادر آلوده مفید است . بخاطر حساس بودن زیاد ، موارد مثبت کاذب این آزمون بالا است. تشخیص مثبت با PCR درهرحال باید با تست سرولوژیک اثبات شود.
مثبت کاذب: ،آزمایش درصد کمی از افراد چه با آزمایش الایزا یا وسترن بلات می تواند غلط باشد . امکان دارد تغییر رنگ اندکی در بعضی از افرادی که HIV ندارند مشاهده شود و بطور غلط به عنوان HIV مثبت شناخته شوند .
منفی کاذب :در بعضی موارد آزمایش می تواند علی رغم وجود پادتنها نتواند تغییر رنگ نشان دهد . بنابراین کسی که آلوده به ویروس است اشتباهاً ممکن است منفی تلقی شود .
آنتی ژن P24 :
در این روش آنتی ژن ویروس مورد بــررسی قرار می گیرد . لذا می تواند در تشخیص زود هنگام آلودگی کمک کننده باشد. البته در مراحل عفونت بدون علامت و یا درمان ضد ویروس ، با توجه به اینکه تعداد ویروس موجود در خون کم است ممکن است منفی کاذب داشته باشیم .
RNA test:
این تست ماده ژنتیکی خود ویروس HIV را بررسی میکند و جهت غربالگری منابع خون و نیز آشکارسازی ویروس در مراحل اولیه استفاده کرد ( ۹ تا ۱۱ روز پس از در معرض HIV قرار گرفتن) و نیز در موارد بسیار نادر که تستهای آنتی بادی قادر به آشکارسازی آنتی بادی علیه HIV نیستند.
.این آزمایش٬ میزان HIV های در حال تقسیم را نشان میدهد٬ که با پیشرفت بیماری و نیز پاسخ به درمان ضد ویروسی٬ مرتبط است.
این آزمایش٬ بهترین تست در دسترس برای تشخیص عفونت فعال HIV است. اگرچه نتایج مثبت کاذب٬ معمول است خصوصا وقتیکه میزان ویروس (Viral load) پایین باشد.
CBC (آزمایش کامل خون):
در مراحل پیشرفته HIV این موارد شایع است:
کم خونی (آنمی) ٬ کمی نوتروفیلها (نوتروپنی) ٬ کمی پلاکتها (ترومبوسیتوپنی)
تعداد لنفوسیتهای CD4 :
بیشتر از همه بعنوان عامل پیشگویی کننده پیشرفت HIV بکار میرود.
خطر پیشرفت به سمت عفونتهای فرصت طلب ایدز یا بدخیمی ها وقتی که CD4 ها کمتر از ۲۰۰cell/µl باشد٬ بالاست.
درصد لنفوسیتهای CD4 :
ممکن است درصد CD4 ها قابل اطمینان تر از تعداد آنها باشد.
خطر پیشرفت به سمت عفونتهای فرصت طلب ایدز یا بدخیمی ها وقتی که درصد CD4 ها کمتر از ۲۰% باشد٬ بالاست.
تنها راه مطمئن جهت تعیین آلودگی با HIV انجام تست آنتی بادی HIV میباشد و از روی علائم بالینی نمیتوان آلودگی با HV را تعیین کرد.
با توجه به در دسترس بودن روش الایزا و وسترن بلات در ایران و همچنین اختصاصی بودن بالا (موارد مثبت کاذب کمتر)، ملاک تشخیص قطعی آلودگی یک فرد٬ مثبت بودن دو آزمایش ELISA و یک آزمایش Western blot است.
– توجه: تصویر کوچک شده است،
برای دیدن تصویر در اندازه واقعی روی آن کلیک کنید!
.تست HIV شامل چه چیزهایی است ؟
در اغلب کشورها، مکانهای متعددی برای انجام تست HIV وجود دارد. توصیه میشود که تست HIV در کلینیکهای بهداشتی، نزد پزشکان یا نزد افراد مجرب در مکانهای مخصوص مشاوره و تست HIV انجام شود (VCT).
هنگامیکه شما تصمیم به انجام تست HIV بگیرید، یک پزشک یا یک مشاور مجرب، یک پرستار و یا یک فرد مجرب در امور سلامتی و بهداشت را بصورت خصوصی ملاقات خواهید کرد ، وی برای شما توضیح خواهد داد که تست شامل چه چیزهایی است و نتایج چه معنا و مفهومی دارند. بطور معمول، مقدار کمی نمونه از خون از دست شما گرفته میشود و به آزمایشگاه برای انجام آزمایش فرستاده میشود.
– جواب تست همیشه محرمانه است و تنها با رضایت شما برای دیگران بازگو خواهد شد. و حتی جواب تست بدون اجازه شما به پزشک شخصیتان هم گفته نخواهد شد.
Rapid test:
یک تست غربالگری است که جواب آن در عرض ۲۰ دقیقه آماده میشود. این تست از نمونه خون وریدی یا خون سرانگشت یا ترشحات دهان برای بررسی آنتی بادی HIV استفاده می کند، جواب مثبت بایستی توسط تستهای تاییدی (مانند وسترن بلات) بررسی مجدد شود. میزان صحت (accuracy rate) این تست همانند آزمایش الیزا است.
تست سریع HIV به تجهیزات آزمایشگاهی و افراد مجرب نیاز ندارد، این ویژگی باعث میشود تا بتوان از آن در کشورهای فقیر استفاده کرد.
<>
نمونهگیری در منزل Home testing kits:
Consumer-controlled test kits (کیتهای تست کنترل شده مصرف کننده) که به کیتهای تست در خانه (Home testing kits) موسومند اولین بار در سال ۱۹۹۷ گواهی تایید گرفتند. اگرچه این کیتها گهگاه در اینترنت تبلیغ میشوند ولی تنها
Home Access HIV-1 test system توسط FDA (سازمان غذا و داروی ایالات متحده) تایید شده است و صحت بقیه انواع کیتها مورد تایید نیست.
طرز استفاده آن بدین صورت است که قطره خونی از سر انگشت بر روی کارت مخصوص آن چکانده و کارت را به یکی از آزمایشگاههای مورد تایید که این آزمایش را انجام میدهند پست میکنید، به هر فرد یک شناسه داده میشود تا برای پیگیری جواب از طریق تلفن مورد استفاده قرار گیرد، فرد میتواند با یک مشاور، قبل و بعد از آماده شدن جواب تست، مشورت کند.
تمامی کسانی که تست آنها مثبت شده جهت انجام تست تاییدی ارجاع میشوند.
مزیت عمدة « نمونهگیری در منزل» شامل راحتی، سرعت و محرمانه بودن آن است. در کشورهایی که تست HIV رایگان نیست « نمونهگیری در منزل» یک راه مقرون به صرفه برای انجام تست است ولی عدم وجود “مشاورهٔ رو در رو” قبل و بعد از انجام تست یکی از اشکالات آن است.
در ایالات متحده تنها یک کارخانه، مجوزِ FDA (سازمان غذا و داروی جهانی) را برای ساخت کیت « تست HIV در منزل» دارد.
در انگلستان فروش هر گونه کیت برای مصرف شخصی، غیر قانونی است.
کیت تست فوری HIV
کیت تست فوری HIV بمعنای آن است که نتیجه تست، بدون نیاز به مشورت کردن با فرد مجرب، در همان لحظه خوانده میشود. بطور کلی اینگونه تستها بخاطر دقت کم آنها و فقدان حمایت عاطفی برای فرد، توصیه نمیشوند. در حال حاضراین نوع تست در بسیاری از کشورها بطور قانونی خرید و فروش نمیشود.
اگر تست HIV من منفی باشد آیا بدین معناست که شریک جنسی من هم HIV منفی است؟
خیر، جواب تست HIV شما تنها وضعیت آلودگی با HIV شما را مشخص میکند و اینکه شریک جنسی شما HIV منفی است یا مثبت است را مشخص نمیکند و او هم می بایست تست HIV بدهد تا وضعیت سلامتش از نظر آلودگی با HIV تعیین گردد.
اگر تست HIV من مثبت باشد و مشخص شود که HIV مثبتم، چه باید بکنم؟
دراین حالت، شما هرچه زودتر از سلامت خود مراقبت کنید بهتر است. درمان اولیه و پیش گرفتن شیوه زندگی سالم، به شما کمک میکند که سالم بمانید و مراقبتهای پزشکی، ظهور علایم ایدز و ایجاد وضعیتهای تهدیدکننده حیات را در شما به تاخیر می اندازد.
کارهای بسیار مهمی که بایستی سریعا برای محافظت از سلامت خود انجام دهید عبارتند از:
۱- به پزشکی که در زمینه ایدز کار میکند مراجعه کنید، حتی اگر احساس مریضی نمیکنید. پزشکی را بیابید که تجربه درمان افراد HIV مثبت را دارد. امروزه داروهای فراوانی برای آلودگی با HIV وجود دارد که میتواند سلامت شما را تداوم بخشد. هیچگاه نگویید که «هنوز برای فکر کردن برای درمان خیلی زود است!»
۲- تست سل (TB test) انجام دهید. ممکن است آلوده به سل باشید و از آن آگاه نباشید، سل کشف نشده میتواند منجر به بیماریهای وخیمی گردد ولی اگر زود تشخیص داده شود با موفقیت قابل درمان است.
۳- سیگار کشیدن، نوشیدن زیاد الکل یا استفاده از مواد مخدر (مانند متاآمفتامین ها) میتواند سیستم ایمنی شما را تضعیف کند. برای ترک یا کاهش مصرف اینگونه مواد، هرچه زودتر اقدام کنید.
۴- جهت بررسی از نظرتشخیص بیماریهای مقاربتی (STD) اقدام کنید. بیماریهای مقاربتی تشخیص داده نشده میتواند باعث مشکلات جدی شود. همچنین باید برای جلوگیری از بیماریهای مقاربتی (STD) حتما از کاندوم استفاده کنید (safe s e x)
مطالعه مطالب زیر٬ به همکاران پزشک توصیه میشود:
شرایط لازم برای انجام آزمایش HIVab:
1- در تمام موارد، مشاوره از آزمایش بایستی انجام گیرد و فرد از نظر روحی و روانی در آمادگی مطلوب قرار گیرد و بعد از آزمایش نیز مشاوره صورت گیرد.
۲- آزمایش بایستی داوطلبانه باشد و تنها موارد آزمایش اجباری در کسانی است که قصد اهداء خون ، بافت یا عضو را داشته باشند.
۳- در موارد تشخیصی بنا به نظر پزشک وحتی الامکان با رضایت بیمار انجام گیرد در عین حال اگر پزشکی انجام آزمایش را در تشخیص بیماری موثر می داند آن را درخواست نماید ولی بایستی خدمات مشاوره ای را به بیمار معرفی نماید و مراتب ارجاع را بشناسد.
۴- آزمایش HIVab قبل از اعمال جراحی به هیچ عنوان توصیه نشده است به این علت که رعایت اصول احتیاطات استاندارد برای پیشگیری از بیماری کافی می باشد و درصورتی که ما بدانیم فرد HIV مثبت نمی باشد ممکن است در رعایت این اصول کوتاهی صورت گیرد و با توجه به خصوصیت ویروس که از بین ۲ هفته تا ۶ ماه با وجودی که فرد HIV مثبت است، می تواند آزمایش منفی باشد خطر انتقال حتی با انجام آزمایش افزایش یابد از طرف دیگر چون مشاوره با بیمار صورت نمی گیرد وی را در بحران و مشکلات بعدی قرارمی دهیم.
اصول برخورد و مراقبت درعفونت HIV:
این نکته بسیار مهم است که باتوجه به انگ اجتماعی این بیماری وبرخوردهای اجتماعی وخانوادگی احتمالی با افراد آلوده به HIV درممالک پیشرفته اعلام آلودگی به بیمار باید حتما پس از قطعی شدن تشخیص و به دنبال انجام مشاوره وآماده سازی روانی باشد .
این قسمت نامه واقعی فردی است که تست تشخیصی HIV را انجام داده است :
سلام، من یک زن ۳۰ ساله هستم و در حال حاضر فرزندی ندارم. من معتاد تزریقی یا یک بیمار هموفیلی نیستم اگرچه چندین رابطه جنسی محافظت نشده داشتهام، میدانم که این عمل میتواند نتایج مرگ باری بدنبال داشته باشد، در ۱۰ سال گذشته ۲ تست منفی HIV داشتهام که آخرین آن در سال ۱۹۹۶ بوده و بعد از آن ۵ مرتبه رابط جنسی محافظت نشده داشتهام تا چندی پیش به این مساله توجهی نداشتم تا اینکه شنیدم که در خانوادهای نوزاد HIV مثبت بدنیا آمده است٬ از آن زمان در مورد رفتارم فکر کردم و اینکه چگونه با زندگیم بازی میکردم و زندگی دیگران را در معرض خطر قرار میدادم از اینکه ۲ تست HIV قبلیام منفی بودهاند شکر گذارم. طی ۲ هفته گذشته٬ کتاب و مقاله دربارة AIDS , HIV و داستان زنان آلوده با HIV و چگونگی مبارزه آنها با آن را خواندم. آرزو میکردم که یک شانس دیگر داشته باشم و تست HIV بعدی من منفی باشد…. تا اینکه امورز صبح تست HIV را انجام دادم.… خدا را شکر…. دوباره منفی بود. من از همه میخواهم که تست HIV را انجام بدهند…. شما زندگی مرا دگرگون کردید.