واژه سرنگ از ریشه کلمه یونانی Syrinx  به معنای لوله گرفته شده است؛ سرنگ های پزشکی برای تزریق زیرپوستی مایعات به اندام یا خروج مایعات از بدن استفاده می شود. از آنجا که ورود هوا به رگ های خونی خطرناک است، به همین منظور و برای جلوگیری از ورود هوا به داخل رگ های خونی، استفاده از پیستون در سرنگ به دلیل ایجاد امکان مکش مایع به فضای سرنگ و سوزن تزریق باعث می شود، تا پیش از تزریق فضای سیلندر سرنگ عاری از هوا باشد، علاوه بر آن فضای سرنگ شفاف و از جنس پلاستیک یا شیشه ساخته می شود تا به راحتی بتوان مایع درون آن را دید و حباب های هوا را از آن خارج ساخت. سرنگ های اولیه از جنس شیشه ساخته و قبل از هر تزریق استریل می شد. با این وجود امروزه برای جلوگیری از انتقال بیماری های خونی به ویژه ایدز و هپاتیت و پایین آوردن خطر برای بیمار، از سرنگ های یکبار مصرف پزشکی با پیستون لاستیکی استفاده می شود.

جنس سرنگ انسولین سوپا پلاستیکی بوده و یکبار مصرف می باشند و از مواد با درجه مدیکال ساخته شده اند. این سرنگ در اندازه های ۵ و ۱۰ میلی لیتر موجود می باشد.

نکات:

• در نظر داشته باشید که هر سرنگ انسولین را می‌توان تا حداکثر ۲۰ بار استفاده نمود، اما باید دقت کرد که با کند شدن سر سوزن، نمی‌توان مجدداً از سرنگ استفاده کرد.

• به‌دلیل ورود سوزن به بدن، هر سرنگ اختصاصاً برای یک شخص استفاده می‌شود و استفاده از سرنگ یک بیمار دیابتی برای بیمار دیگر ممنوع است، حتی اگر آن بیمار اعضای خانواده باشد. زیرا خطر انتقال عفونت‌های ویروسی از طریق خون افزایش پیدا می‌کند.

•   در صورت استفاده مجدد از سرنگ انسولین، چندبار پیستون را با فشار به عقب و جلو برده تا انسولینی که در سر سوزن می‌ماند و حدود ۵ واحد است خارج شود. سپس مجدداً اقدام به کشیدن انسولین نمایید.

•  در مواردی که چند بار از سرنگ استفاده می شود نباید سر سوزن با الکل پاک شود و نیازی به نگهداری سرنگ در یخچال نمی باشد.